کد مطلب:30722 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:114
نقطه مشترك بین تمام نظریات این است كه طرفداران هر نظریه ای به این معتقدند كه وقتی حاكمی بر اساس نظر آنان بقدرت رسید اطاعت از او واجب و تخلف از او گناه و تلاش برای سرنگونی این حكومت را حرام می دانند ابن خلدون می گوید: «واجب علی الخلق جمیعا طاعته[2] لقوله تعالی: یا ایها الذین آمنوا اطیعوا الله و اطیعوا الرسول و اولی الامر منكم»[3]. ای خدا باوران از خداوند و پیامبرش و اولی الامر اطاعت كنید. با توجه به آراء موجود از قدیم و جدید ما از نظر فكری طرفدار هر یك از این نظریه های رایج در دنیای اسلام باشیم حكومت امام علی (ع) حكومتی قانونی و مشروع بوده است چه بر اساس نظریه نصب كه اندیشه شیعه بر آن استوار است و آنان برای اثبات نظریه خود ادله ای دارند و در كتب اعتقادی فراوان از آن بحث شده است و چه بر اساس نظریه انتخاب كه اهل حل و عقد كه همان اصحاب رسول خدا (ص) بودند او را انتخاب كرده بودند و چه براساس نظریه تلسط نیز در موقع اولین برخورد، امام علی (ع) بدون هیچ مقاومتی قدرت را در دست داشته و تا 6 ماه بعد از انتخاب نیز این بوده است زیرا او هم نصب از طرف رسول خدا (ص) را داشت و هم انتخاب مردم را بر این اساس بدون هیچ شبهه ای مخالفت با حكومت قانونی و مشروع امام علی (ع) یك گناه شرعی و تلاش برای سرنگونی آن از طرف هر كس، هر جناح و جریانی كه باشد كاری حرام و خلاف شرع و علیه منافع ملی امت اسلامی تمام شده است.
بعضی از اندیشمندان اهل سنت تا آنجا پیش رفته اند كه می گویند هر كس در جامعه اسلامی قدرت را بدست بگیرد و بر اوضاع مسلط شود حاكم قانونی است و دكتر زحیلی عباراتی را از بزرگان مذاهب چهارگانه اهل سنت در مشروعیت این نوع حكومت بیان می كند.[1].